Skip to content 
Podatek w podatku
Estoński CIT pod pewnymi względami jest mocno powiązany z tradycyjnym CIT. To sprawia, że czasami można spotkać się z określeniem, że estoński CIT jest po prostu podatkiem w obrębie klasycznych zasad podatkowych. Ma to istotne znaczenie podatnika, ponieważ wybór nowej formy opodatkowania nie oznacza, że można zapomnieć o całości dotychczas stosowanych przepisów. Spółka, której udziałowcy zdecydują się na wybór opodatkowania ryczałtem od dochodów spółki, nadal będzie zobowiązana do wypełniania części zobowiązań, które wynikają z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Przepisy, które stosuje się w estońskim CIT
Jednym z nich jest obowiązek dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy, w celu wykazania, że poziom cen transferowych określany jest są zgodnie z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane ze sobą. Przedsiębiorstwa opodatkowane estońskim CIT są również zobowiązane do opłacania podatku u źródła, który naliczany jest od przelewów transgranicznych. Innymi sytuacjami, w których dochodzi do naliczenia podatku są odpłatne zbycie walut wirtualnych oraz uzyskiwanie dochodów z działalności zagranicznej jednostki kontrolowanej. Choć dwa ostatnie przypadki nie są zbyt często spotykane, to jednak trzeba pamiętać o wynikających z nich obowiązkach podatkowych, na wypadek ich zaistnienia.
Przepisy, ze stosowania których zwalnia estoński CIT
Katalog przepisów, które nie znajdują zastosowania przy estońskim CIT, został wyszczególniony w artykule 28h. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wymieniono tam przede wszystkim brak zastosowania standardowych stawek podatkowych, czyli 9% dla małego podatnika oraz 19% dla pozostałych podatników. W estońskim CIT stawki wynoszą odpowiednio 10% oraz 20%. W modelu estońskim nie obowiązują także przepisy o podatku minimalnym. Jest to podatek, który zacznie obowiązywać od 2023 roku, który będą musiały opłacać przedsiębiorstwa generujące stratę podatkową lub osiągające dochód w wysokości poniżej 1% od generowanych przychodów. Kolejnym ułatwieniem dla płatnika estońskiego CIT jest brak obowiązku opłacania podatku od osiągniętego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Spółka, której udziałowcy wybiorą ten model opodatkowania, nie zapłaci także podatku od przychodów z budynków.
Brak ulg, czyli minusy estońskiego CIT
Każde rozwiązanie ma swoje dobre i złe strony, więc nie inaczej jest w przypadku estońskiego CIT. Dotychczas omówiliśmy przepisy, z których zwolnienie jest co do zasady korzystne dla podatnika. Jednakże wybór opodatkowania ryczałtem od dochodów spółki sprawia, że niemożliwe staje się również korzystanie z części korzystnych regulacji. Przede wszystkim dla spółki, która przechodzi na estoński CIT, niedostępne staje się korzystanie z szeregu ulg i odliczeń. Mowa tutaj przede wszystkim o uldze badawczo-rozwojowej oraz o uldze na złe długi. Poza zasięgiem będą pozostawać także najnowsze ulgi, takie jak ulga na sport czy ulga na robotyzacje. Płatnik estońskiego CIT nie będzie mógł skorzystać również z odliczeń darowizn od dochodu. Brak możliwości korzystania z ulg może okazać się przyczyną, z powodu której wiele spółek ostatecznie zrezygnuje z wyboru nowego modelu opodatkowania.